Sposoby zabezpieczenia wierzytelności – jak zawczasu zadbać o spłatę długu?

Cesja w kontekście wierzytelności oznacza przeniesienie uprawnień z nią związanych na inną osobę lub podmiot. W tym celu zazwyczaj zawiera się odpowiednią umowę (choć nie jest to warunek konieczny). Na czym polega cesja wierzytelności, kiedy warto z niej skorzystać i co należy o niej wiedzieć, zanim zdecydujemy się ją zrealizować?
Spis treści:

Teoretycznie zabezpieczenie nie musi być doprecyzowane na etapie podpisywania umowy, ale to pod każdym względem rozwiązanie – nomen omen – bezpieczniejsze. Uwzględniając zabezpieczenie w umowie od razu, wystartujesz z lepszej pozycji negocjacyjnej – odrzucenie zabezpieczenia przez kontrahenta może wówczas zakończyć się zerwaniem współpracy.

Jeżeli jednak podczas podpisywania umowy nie zadbasz o odpowiednie zabezpieczenie, możesz – co prawda – spróbować dodać je później, ale taki ruch będzie wymagał sporządzenia aneksu do umowy, a co za tym idzie – zgody kontrahenta. W zdecydowanej większości przypadków ten ostatni nie będzie miał nic do zyskania, podpisując aneks. Aby więc skłonić go do zgody na nowe warunku, konieczne będzie zaproponowanie mu czegoś w zamian.


  • zabezpieczenia osobowe umożliwiają odzyskanie środków z majątku dłużnika. Do tej grupy zaliczamy:
    • poręczenia cywilne,
    • weksle,
    • gwarancje bankowe oraz ubezpieczeniowe, 
    • przelew wierzytelności na zabezpieczenie,
    • dobrowolne poddanie się egzekucji długu.
  • zabezpieczenia rzeczowe działają nieco inaczej. W ich ramach zabezpieczeniem objęte są konkretne aktywa dłużnika. Mogą one posłużyć do zaspokojenia wierzyciela, nawet jeśli w międzyczasie zmieni się ich właściciel. W tej kategorii znajdziemy:
    • przewłaszczenie na zabezpieczenie,
    • zastaw,
    • zastaw rejestrowy,
    • hipotekę.

W kontekście poręczenia istotne są przede wszystkim cztery kwestie:

Poręczyciel odpowiada za zobowiązanie dłużnika w takim stanie, w jakim było ono w momencie sporządzenia umowy. Oznacza to, że jeśli w późniejszym terminie sporządzisz kolejną umowę z dłużnikiem (a jego dług wzrośnie), zobowiązanie poręczyciela nie zmieni się. 

Poręczyciel może odpowiadać za część zadłużenia dłużnika, ale nie można obarczyć go odpowiedzialnością na kwotę wyższą niż oryginalne zobowiązanie.

Poręczyciel odpowiada za zobowiązanie całym swoim majątkiem.

Jeśli dłużnik nie uregulował płatności w terminie, obowiązkiem wierzyciela jest natychmiastowe poinformowanie o tym fakcie poręczyciela.

Bank nie udziela gwarancji bezpłatnie. To dodatkowa usługa, za którą dłużnik będzie musiał zapłacić. Poza tym wymagane jest zwykle spełnienie dodatkowych kryteriów – na przykład osiągnięcie określonej zdolności kredytowej.

Gwarancje bankowe występują w formie warunkowej oraz bezwarunkowej.

  • Gwarancja warunkowa oznacza, że wierzyciel również musi spełnić określone warunki, aby móc żądać zapłaty ze strony banku. Po spełnieniu tych warunków konieczne jest zwykle dostarczenie do banku dokumentów, które to potwierdzają.
  • Gwarancja bezwarunkowa wymaga od wierzyciela jedynie zgłoszenia żądania zapłaty.

Weksel, choć stanowi istotną formę zabezpieczenia wierzytelności, nie zadziała w przypadku, gdy dłużnik okaże się niewypłacalny.

Chcąc odzyskać dług, możesz wstąpić na drogę sądową. Zgłoszenie sprawy do komornika nie zadziała bez uprzedniego uzyskania tytułu egzekucyjnego (który de facto wymaga przeprowadzenia procesu sądowego) oraz klauzuli wykonalności. Jeśli jednak uzyskasz od dłużnika dobrowolne poddanie się egzekucji, unikniesz sądu i znacząco skrócisz proces odzyskiwania pieniędzy. 

Dobrowolne poddanie się egzekucji długu to zabezpieczenie, w ramach którego dłużnik zobowiązuje się zapłacić określoną kwotę w sytuacji, gdy nie uregulował płatności na czas. Zastępuje ono tytuł egzekucyjny i przyjmuje formę aktu notarialnego.


W ramach przewłaszczenia na zabezpieczenie, dłużnik przenosi prawo własności rzeczy określonej w umowie na wierzyciela. W ten sposób zabezpieczeniem może być samochód, maszyna czy sprzęt komputerowy. 

Istotną cechą przewłaszczenia jest fakt, że prawo własności wraca do oryginalnego posiadacza rzeczy (dłużnika), gdy tylko ten ureguluje zobowiązanie.

Zazwyczaj przewłaszczenie nie polega na tym, że wierzyciel fizycznie zabiera rzecz od dłużnika. Ten drugi wciąż zachowuje prawo do posiadania i korzystania z danej rzeczy (czyli nadal może jeździć samochodem lub użytkować komputer będący zabezpieczeniem). Właścicielem przedmiotu pozostaje jednak wierzyciel i gdy tylko dłużnik będzie miał problemy ze spłatą zobowiązania, wierzyciel nie omieszka tego faktu wykorzystać.

Zastaw występuje w dwóch formach: zwykłej oraz rejestrowej

Występuje jedynie w kontekście rzeczy ruchomych. Zastawioną rzecz przenosi się na wierzyciela, a ten może dochodzić zaspokojenia z tytułu zastawu, nawet jeżeli zmieni się właściciel danej rzeczy. Co więcej, wierzyciel zabezpieczony zastawem ma pierwszeństwo w dochodzeniu zaspokojenia przed ewentualnymi wierzycielami osobistymi właściciela przedmiotu, który został zastawiony.

W przypadku zastawu zwykłego trudno jest jednak uniknąć postępowania sądowego – to właśnie na tej drodze wierzyciel musi dochodzić swoich racji.

Przedmiotem zastawu mogą być ruchomości, prawo majątkowe lub udział w prawie majątkowym dłużnika.

Co szczególnie istotne, zastaw rejestrowy wymaga formy pisemnej (umowy zastawniczej) oraz wpisu do rejestru zastawów. Umowa ta powinna zawierać:

  • datę zawarcia, 
  • imiona, nazwiska (lub nazwy), miejsca zamieszkania (siedziby) i adresy zastawnika, zastawcy, a także dłużnika (w sytuacji, w której zastawcą jest ktoś inny),
  • określenie przedmiotu zastawu,
  • określenie wierzytelności zabezpieczonej zastawem, wraz z najwyższą sumą zabezpieczenia.

Co jeszcze warto wiedzieć o zastawie rejestrowym?

  • W umowie zastawniczej zastawca może zobowiązać się do tego, że nie zbędzie ani nie obciąży przedmiotu zastawu.
  • Rzeczy zastawione zastawem rejestrowym mogą pozostać w posiadaniu zastawcy.
  • Zaspokojenie zastawnika może nastąpić przez przejęcie przedmiotu zastawu na własność lub sprzedaż tegoż w drodze przetargu publicznego.

W tym scenariuszu nieruchomość należy sprzedać, a środki ze sprzedaży przeznaczyć na spłatę długu. Jeżeli w trakcie trwania umowy nieruchomość obciążona hipoteką została sprzedana, odpowiedzialnym za spłatę długu jest jej nowy właściciel. 



O tym warto wiedzieć:


Zapisz się na Przegląd PRAGMAtyczny!

FINANSE | PODATKI | PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ

Nie chcesz przegapić najważniejszych wiadomości ze świata finansów, podatków i przedsiębiorczości? Wypełnij formularz obok i dołącz do czytelników Przeglądu PRAGMAtycznego. Wiadomość od nas otrzymasz tylko raz w miesiącu – nie obawiaj się spamu z naszej strony.