Czym dokładnie jest podatek u źródła?
Podatek u źródła jest zryczałtowaną formą podatku dochodowego pobieranego przez płatników, którzy posiadają miejsce zamieszkania, siedzibę lub zagraniczny zakład w państwie, w którym powstaje dochód. Jeżeli więc chcemy opisać, jak podatek u źródła działa na gruncie polskim, powiemy, że pobierają go płatnicy, którzy mieszkają, mają siedzibę lub prowadzą zagraniczny zakład w Polsce.
Zwykle podatkiem u źródła objęte są podmioty, które uzyskują dochody na terenie Polski, a nie są rezydentami, choć zachodzą także okoliczności, w których rezydenci mają obowiązek odprowadzenia podatku u źródła.
Kogo dotyczy obowiązek opodatkowania podatkiem u źródła?
Podatek u źródła może dotyczyć zarówno osób prawnych, jak i osób fizycznych. W tym układzie podatnik to firma, która notuje wpłaty transgraniczne (otrzymuje przelewy zza granicy). Płatnikiem podatku u źródła jest podmiot, który wykonuje przelew (wypłatę) na rzecz podatnika.
W praktyce poboru podatku u źródła muszą dokonywać krajowe firmy (rezydenci) w kontekście płatności dokonywanych na rzecz zagranicznych firm, z którymi prowadzą interesy, a które (zazwyczaj) nie są rezydentami.
Jakie są stawki podatku u źródła?
Obecnie stosuje się dwie główne stawki podatku u źródła – 19% i 20%, a także stawkę dodatkową – 10%.
- 19-procentową stawkę podatku stosuje się w kontekście dywidend,
- 20-procentowa stawka podatku obowiązuje od odsetek, należności licencyjnych itp.,
- dodatkowa stawka w wysokości 10% obowiązuje w przypadku uzyskiwania przychodów ze świadczenia usług transportu lotniczego lub morskiego.
W jakich sytuacjach stosuje się podatek u źródła?
Warto w tym miejscu podkreślić, że o obowiązku poboru podatku u źródła mówimy jedynie podczas płatności dokonywanych w ramach transakcji zagranicznych – jeżeli więc nie prowadzisz takich interesów z podmiotami zagranicznymi, temat najprawdopodobniej nie będzie dotyczył Twojej firmy.
Sprawdźmy, w jakich sytuacjach należy pobrać podatek u źródła!
20% WHT dotyczy przychodów uzyskanych z tytułu opłat za świadczone usługi w zakresie:
- działalności rozrywkowej,
- działalności sportowej,
- działalności widowiskowej.
W sytuacji, w której działalność tę wykonują zagraniczne osoby prawne, a organizują ją za pośrednictwem osób prawnych lub fizycznych działających na terenie Polski również zastosujemy stawkę 20%.
Dotyczy to opłat za usługi:
- doradcze,
- księgowe,
- prawne,
- reklamowe,
- administracyjne,
- rekrutacyjne itp.
Stosuje się ją także w kontekście dóbr niematerialnych:
- odsetek,
- praw autorskich i praw pokrewnych,
- opłat licencyjnych,
- praw do projektów, znaków towarowych i wzorów,
- użytkowania lub sprzedaży prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym środków transportu,
- udostępnienia wiedzy (know-how).
Możliwość zastosowania stawki podatku 10% WHT dotyczy przychodów:
- uzyskanych z tytułu opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej,
- uzyskanych przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.
W przypadku osób fizycznych podatek u źródła (PIT) należy odprowadzić, jeżeli podmiot niebędący rezydentem notuje przychody z tytułu:
- żeglugi morskiej i śródlądowej,
- lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego oraz transportu lotniczego,
- wypłaty dywidend i udziałów w zyskach osób prawnych,
- odsetek,
- należności licencyjnych,
- wykonywania wolnych zawodów,
- prowadzonej działalności artystycznej lub sportowej,
- emerytury lub renty.
Czy da się uniknąć podatku u źródła? Nie do końca, jednak wiele państw podpisało umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a na liście sygnatariuszy jest także Polska. Gdy mowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, mamy na myśli sytuację, w której podatnik musiałby zapłacić podatek dochodowy zarówno w kraju, w którym ma zarejestrowaną działalność, jak i w kraju, w którym osiągnął dochody. Dzięki wspomnianym umowom międzynarodowym, w takiej sytuacji podatnik może zastosować niższą stawkę podatku lub nawet w ogóle go nie pobierać – wymaga to jednak posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej oraz dochowania należytej staranności.
Jakie są aktualne przepisy dotyczące podatku u źródła?
Regulacje dotyczące podatku dochodowego u źródła przeszły w ostatnich latach szereg zmian – najnowsze zmiany podatkowe zostały wprowadzone wraz z początkiem tego roku. Oto kilka najważniejszych przepisów, które otrzymały nowe brzmienie:
- Jeżeli łączna kwota należności biernych (na które składają się m.in.: odsetki, należności licencyjne, dywidendy itp.) wypłacona podmiotowi powiązanemu w danym roku podatkowym przekracza 2 000 000 zł, płatnik podatku zobowiązany jest pobrać zryczałtowany podatek dochodowy pobierany według standardowej stawki od kwoty przekraczającej 2 000 000 zł (por. Art. 26, pkt. 2e ustawy o CIT).
- Jeżeli płatnik lub podatnik dokona poboru podatku, może wnioskować o jego zwrot.
- Podatnicy niebędący rezydentami mogą być zwolnieni od płacenia podatku u źródła za przychody osiągane z tytułu obligacji skarbowych i bonów skarbowych.
- Oświadczenia WH-OSC oraz WH-OSP obowiązują dłużej, a konkretnie do końca roku podatkowego, w którym je złożono. Przed wprowadzeniem zmian okres obowiązywania wynosił dwa miesiące.
Wszelkie szczegółowe informacje dotyczące zakresu stosowania podatku u źródła określa ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.